هانی‌زاده: هنوز برخی‌ جریانات داخلی و خارجی به دنبال حذف حشدالشعبی هستند/ در غیاب حشد، تهدید داعش می‌تواند دردسرآفرین باشد

«حسن هانی‌زاده» کارشناس مسائل منطقه با اشاره فرا رسیدن سالگرد تشکیل حشدالشعبی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: تشکیل جنبش مردمی حشدالشعبی نتیجه وجود بحران‌هایی بود که سال ۲۰۱۳ در عراق به وجود آمده و با فتوای مرجعیت عراق برای مقابله با داعش به وقوع پیوست. به گونه‌ای که شش ماه پس از اعلام موجودیت گروهک تروریستی داعش شاهد آن بودیم که کشتارهایی توسط این جریان تکفیری در موصل، الانبار، صلاح‌ا‌‌لدین و سایر استان‌های عراق رخ داد و این باعث شد تا لزوم تشکیل یک نیروی مردمی برای مقابله با این جریان تروریستی بیش از پیش احساس شود که در نهایت با صدور فتوای مرجعیت حشدالشعبی تشکیل شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اقدام به نوعی برای حفظ امنیت ملی عراق و امنیت منطقه‌ای انجام شد و حتی امنیت مناطق سنی‌نشین را هم تأمین کرد و به همین دلیل این جریان حالا امروز در میان تمام طیف‌های موجود در عراق به عنوان یک جریان سنتی مقبول مورد نظر است.

وی ادامه داد: کارنامه حشدالشعبی در طول این سال‌ها به خوبی نشان‌دهنده آن است که این جریان به دنبال حفظ امنیت و آرامش عراق بوده اما در این میان برخی از فراکسیون‌های پارلمانی عراق قدم در راه ادغام این جریان در ارتش گذاشتند. واقعیت این است که پس از سرکوب داعش شاهد آن بودیم که شیطنت‌هایی از سوی سیاستمداران عراق برای تحت‌الشعاع قرار دادن این جریان صورت گرفت. به عنوان مثال در زمان نخست‌وزیری حیدر العبادی برخی از سیاسیون عراق به وی فشار آورده بودند که این جریان باید خلع سلاح شود و در نهایت باید به صورت کامل در ساختار ارتش ادغام شوند، اما در این میان طیف مقابل هم مانعی این اقدام شدند؛ چراکه بحث امنیت ملی و تأمین آرامش و نظم عمومی مطرح بود. به همین دلیل حالا جایگاه حشدالشعبی در میان مردم به صورت کامل حفظ شده است.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: باید توجه داشت که حشدالشعبی به عنوان بالانس‌کننده امنیت ملی در عراق به حساب می‌آید. مستندات و اطلاعات مطروحه نشان می‌دهد که این مجموعه همچنان به فعالیت خود در تامین امنیت مرزهای میان عراق و سوریه مشغول است اما وضعیت سیاسی در داخل عراق چندان مناسب نیست و این وضعیت می‌تواند فشارهایی را به حشدالشعبی وارد کند. توجه داشته باشید جریانی مانند سائرون و مابقی طیف سیاسی عراق که نتوانستند در بغداد دولت تشکیل دهند، باعث به وجود آمدن یک خلاء امنیتی و سیاسی در این کشور شده‌اند و به همین دلیل معتقدم که اوضاع به صورت ساختاری در بغداد چندان مناسب نیست؛ چراکه پارلمان این کشور هم با مشکلات زیادی روبه‌رو است و فعالیت دولت به صورت نصف و نیمه انجام می‌شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به همین دلیل احساس می‌کنم کشورهای منطقه و برخی دیگر از دولت‌های غربی به دنبال آن هستند تا در اثنای زد و خوردهای سیاسی و امتیازگیری‌های حزبی برای تشکیل دولت، زهر خود را به حشدالشعبی بریزند و این جریان را به حاشیه ببرند؛ در صورتی که عراق هم‌اکنون نیازمند اتحاد و وفاق ملی است. از سوی دیگر، مؤلفه‌ها نشان می‌دهد که همچنان خطر داعش و فعالیت آن در این کشور وجود داشته و احتمال دارد مجدداً دست به عملیات بزنند و اگر جریان حشدالشعبی وجود نداشته باشد، ممکن است اوضاع از حیث امنیتی به هم بریزد.

انتهای پیام/

منبع: ایلنا

کلیدواژه: عراق داعش بغداد حیدر العبادی حشد الشعبی مرجعیت عراق مصطفی الکاظمی همین دلیل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۶۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا بعضی از چهره های سیاسی کشور ، استفاده از سلاح هسته ای را مطرح می کنند؟

به گزارش خبرآنلاین، مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: من در عجبم چگونه یک نماینده مجلس که هنرش واردکردن تهمت و افتراست، ناگهان از بزرگ‌ترین تصمیم عملی فنی و سیاسی در ایران به مثابه «کن فیکون» سخن می‌گوید و آن‌که مشهور به اقتصاددانی است، ناگهان در نقش یک ژئوپولیتیسین ظاهر می‌شود و تلاش‌های حاکمیت در ایران برای مخالفت و مبارزه با کشتار جمعی را که صبغه مذهبی هم دارد، نادیده می‌گیرد و هدف هسته‌ای ایران را از زمان تأسیس تاکنون، برعکس سیاست‌های اعلام‌شده و رفتاری، دسترسی به سلاح هسته‌ای اعلام می‌کند. یعنی حرکت اجرائی ایران همانی بوده که سردمداران غرب گفته‌اند و آژانس انرژی اتمی جهانی نگران آن بوده و مسئولان ما به هر دلیل خلاف آن نظر داده‌اند و به همین دلیل آنان حرف مسئولان ما را دروغ پنداشته و به راستی‌آزمایی دست زده‌اند.

البته اعتراف می‌کنم که به خاطر دسترسی‌نداشتن به اطلاعات محرمانه و سرّی در جهل مرکب به سر می‌برم و این را هم قبلا نوشته بودم که سلسله نفهمیدن‌های حقیر و امثال حقیر درباره مسائل کشور و تضادهای بیانی و عملی به حدی است که صفت ناآگاهی مصداق درک و شعور این نویسنده است و حال یک نفهمیدن جدید در راستی‌آزمایی این صفت توفیق پیدا کرده است.

البته من تعمدا خود را از دریافت اطلاعات رسانه‌های بیگانه محروم کرده‌ام و برعکس بر رسانه‌های داخلی دقت کرده‌ام زیرا بر این باورم که در میان سخنان مسئولان و مندرجات رسانه‌ها هم اطلاعات لازم را می‌توان دریافت، درست مانند آنچه جمشید آموزگار در انتقاد از جمهوری اسلامی به بریده‌های متعدد روزنامه‌های داخلی استناد و آن را منتشر کرده بود.

از همین اطلاعات داخلی برخلاف مشاوری که مردم را به کلاشنیکف و لنگ و دمپایی تشویق کرده بود و برخی امام‌جمعه‌هایی که توصیه کردند مردم اشکنه بخورند و به جای تنعم از دنیا و شکایت از ناداری‌ها روزه‌گیری و نماز و استغاثه به درگاه خداوند داشته باشند، هرچند معلوم شد خودشان از فرط گرسنگی سنگ به شکم بسته‌اند، معتقدم که مسئولان اصلی جمهوری اسلامی واقعا در فکر برخوردارشدن مردم و گسترش سفره آنان و رفاه ایشان هستند، هرچند در این امر حتی به قیمت هدردادن منابع طبیعی و اصلی کشور توفیق چندانی نداشته‌اند. بنابراین بسیار عجیب است که ژئوپولیتیسین‌های نوظهور و همه‌دان چنین خط‌مشیی را برای کشور ترسیم می‌کنند. قویا معتقدم غربی‌ها و به‌خصوص اشغالگران قدس به‌خوبی بر این وافق هستند که بر فرض داشتن سلاح هسته‌ای، مسئولان ایرانی هم به‌واسطه علایق دینی و هم به واسطه شرایط انسانی و البته به دلایل واضح دیگر، هرگز اقدام به شلیک آن نخواهند کرد. بیشتر بر این باورم که آنها ما را با این هیاهو سرگرم کرده‌اند که کشور به‌تدریج از داخل تهی شود و توان مقاومت داخلی از دست برود، هم روند حرکت مادی جامعه ایران را در نظر دارند و هم تأثیر امواج سنگین تهاجم فرهنگی در سپهر سرزمین ایران را.

اگر کره شمالی با داشتن سلاح هسته‌ای می‌خواهد ادای پیشگیری از حمله را درآورد این کار را به قیمت محرومیت و حتی مسدودیت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مردم کشورش انجام داده؛ در حالی‌که ایران در 40 سال گذشته در داخل به غلط یا درست سیاست‌های لیبرالی و گسترش امکانات برای مردم (حداقل بخش وسیعی از مردم) را سرلوحه کار قرار داده است. به نظر می‌رسد بازی سلاح هسته‌ای را آنها بیشتر دوست دارند، چه اینکه مطمئن هستند همان‌طور که در پاکستان سلاح هسته‌ای نم کشیده، سلاح ایران هم چنین خواهد بود.

آنها به این دلیل سلاح هسته‌ای را به پاکستان تقدیم کردند که مطمئن هستند اگر حتی گروه‌های بنیادگرای وهابی که در پاکستان بیشترین فعالیت را دارند به حاکمیت برسند، پاکستان از آن استفاده نخواهد کرد. آیا عبدالقادرخان مسلمان خالص پاکستانی بوده یا مرتبط با آژانس‌های جاسوسی آمریکا؟ آنها تمایلات رفاه‌گرایانه، دیدگاه انسانی و علاقه حاکمیت ایران به مردم منطقه را به‌خوبی رصد کرده‌اند و از جانب ایران اطمینان دارند، اما با هیاهوی خود ایران را سرگرم چنین اموری کرده‌اند تا ایران از حفاظت داخلی سرزمینی، رشد فرهنگی جامعه و گسترش نفوذ معنوی در کشورهای مشابه، غافل شود.

معلوم نیست برخی فعالان سیاسی مدعی ارائه نظریه درباره ژئوپلیتیک ایران به کدام زاویه می‌اندیشند و معلوم می‌شود که اصولا با این کلمه ژست همه‌دانی به خود می‌گیرند زیرا ژئوپلیتیک بر قدرت سیاسی مرتبط با فضای جغرافیایی تکیه دارد. مثلا اگر کسی بخواهد درباره ژئوپلیتیک در سیاست‌های ایران نظر دهد، باید توانمندی دو هزار کیلومتر ساحل آبی، ارتباط مستقیم و غیرمستقیم با 15 دولت همسایه، توانمندی در ایجاد مسیرهای حمل‌ونقل بین کشورها، امکان ایجاد مرکز هواپیمایی بین‌المللی در ایران و سایر امور مشابه را ذکر کند و اینها چه ربطی به توجیه سلاح هسته‌ای دارد؟

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904539